Türkiye Selçukluları ile Kilikya Ermenileri Arasındaki İlişkiler | Doç. Dr. İlyas GÖKHAN

Kilikya Anadolu’nun güneybatısında Ceyhan ve Seyhan nehirlerinin suladığı Adana, Misis, Karataş, Osmaniye, Kadirli, Tarsus, Mersin, Ayas (Yumurtalık), Anazarba ve Kozan gibi kentleri içeren Çukurova bölgesidir. Bazı araştırmalar Kilikya’nın sınırlarını Silifke’den Elbistan’a, Antakya’dan Kayseri’ye kadar uzatırlar. Bu şekilde bir tanımı kabul edecek olursak Çukurova Kilikya’nın sadece bir kısmını kapsar ve diğer kısmını da Toros dağları oluşturur. Bu ikinci kısma Dağlık Kilikya da denmektedir. Ermeniler, Haçlı seferleri sırasında Kilikya’da bir Ermeni Baronluğu kurmayı başardılar. Daha sonra da bu baronluğu yine Haçlıların desteği ile krallığa dönüştürdüler. Ancak, Kilikya hiçbir zaman bir Ermeni yurdu olmadı. Kilikya Ermeni Baronluğu değişik süreçlerde Bizans İmparatorluğuna, Papalığa, Kutsal Roma-Cermen İmparatorluğu’na, Büyük Selçuklulara, Türkiye Selçuklularına, Moğollara, Kudüs Haçlı Krallığına ve Mısır’daki Türk Memluklarına bağlı olarak varlığını sürdürebildi. Bu yüzden Kilikya’da bağımsız bir Ermeni krallığının varlığını kabul etmek mümkün görünmemektedir.
Ancak, Kilikya Ermeni siyasi teşekkülü vassal bir baronluk ve tabii bir krallılık olarak kabul edilebilir...

Metnin tamamı için tıklayınız...